Over Mortsel hoort ge ons niet morren!

Mortsel, 20 januari 2006...
De dag van de enige echte avondvoorstelling voor familie, vrienden en menig onbekenden.
In de namiddag konden we warm lopen met een schoolvoorstelling voor een klein doch hevig publiekje. In de zaal dook plots onze ex-dramadocent van het Lemmensinstituut op. Hij luistert naar de naam Ludo. Zijn aanwezigheid maakte het voor ons allemaal een tikkeltje spannender. Ludo genoot van de 'beeldrijke' voorstelling en zag dat we een zinvolle invulling gaven aan ons tachtigjarige bestaan hier op aarde.
De avondvoorstelling kende een aantal vreemde gebeurtenissen. Jeroen vergat zijn bruin ribfluwelen kostumeke in de kleedkamer en speelde de hele voorstelling in zijn Thomaspak. Ook het kerstlied werd plots op ongekende hoogte gezongen. Wij zagen het somber in terwijl het publiek achteraf in de foyer zeer enthousiast bleek te zijn. Zo zie je maar, acteurs hebben soms andere gedachten en gevoelens over een voorstelling dan de mensen voor wie ze spelen.

rest er ons nog de geweldige BEA te bedanken die ons als een echte Antwaarpse moeder onthaalde en ons van dranken, spijzen en zoetigheden voorzag. Al 25 jaar zorgt zij voor de acteurs en techniekers in Mortsel en ze heeft duidelijk de stiel te pakken. Doet er nog maar 25 jaar bij, Bea!
Ook Ingrid is een crème van een programmatrice die ons met veel sjwoeng en open armen ontving. Mogen we nog eens terugkomen?