13 februari 2007

We beklommen den Alsemberg


CC de meent, in Alsemberg.
Niemand van ons was er ooit al geweest.
Technieker Stefan zwoegde zich na een lange onvewachte fille
doorheen de opbouw van licht en decor.
Hij liet er zelfs zijn middagmaal voor staan om net op tijd alles klaar te krijgen.
Een medaille voor deze held!!!
Maar... het licht was nog nooit zo schoon als hier.
(enkel in Geel vorig jaar was het misschien nog een tikkie beter, maar kom)

De voorstelling verliep na de laatste keer in Tessenderlo weer in alle rust en kalmte.
Alleen was 'den akoestiek' niet zo gemakkelijk. Het leek alsof onze stemmen niet ver konden dragen
en het was dan ook niet eenvoudig om de zaal in onze greep te houden. Het leek af en toe alsof we voor een groot zwart gat speelden en het publiek 500 meter van ons verwijderd zat. Zoiets.
Al bij al, toffe gasten in Alsemberg. Vooral de franse mopjes van Marjorie werden eindelijk gesmaakt bij dit publiek. Ah ja, we zaten vlakbij brussel hè. Merci beaucoup!