Wat een vreemde tweede dag...
In den ochtend werden we in het publiek verblijd door leerlingen van de kunsthumaniora van het lemmensinstituut, de school die ons allen bindt. Onze lieve ex-leerkracht Nederlands Veerle Leysen (van mij & Edith toen we nog echte puberkens waren) vergezelden hen naar het theater. Het deed ons wel iets om voor onze eigen school te mogen spelen. Een vleugje nostalgie was niet ver weg. Bij aanvang werd er zelfs een heus 'spandoek' omhoog gehouden met mijn naam erop. Dit had ik nog nooit in mijn carrière mogen meemaken. Ik kreeg er haast rode kaakskens van.
De voorstelling zelf was akelig stil en rustig. Is Leuven dan echt té braaf?
Om half 2 was er een extra voorstelling voor normaalschool studenten, een erg volwassen publiek dus. Het was een erg fijne afwisseling met de zovele schoolvoorstellingen. Deze mensen lachten met andere dingen en genoten hoorbaar met volle teugen. Alles verliep vlekkeloos ware het niet dat Jeroen mij met zijn houten zwaard bij aanvang van het stuk haast een gebroken vinger sloeg. Was hij geïnspireerd door Marie-Ange? Wilde hij Marjorie en Allard gelijke verwondingen toebrengen. Neen, het ging gewoon per ongeluk. Ik kwam er met een pijnlijke blauwe vinger vanaf, geen gebroken botjes dus. Het deed wel raar om de hele voorstelling lang met een stekende pijn te moeten spelen. Weer een ervaring rijker!
Wat staat er ons morgen te wachten?
Een tsunamieke of twee?
groeten,
Allard
8 opmerkingen:
Beste Steven, Edith, Jeroen en Marie-Ange,
De studenten van Groep T ('de normaalstudenten') waren echt superenthousiast na de voorstelling. Zinnen als 'toch wel het beste theaterstuk dat ik ooit gezien heb' en 'geen moment verveeld' werden me om de oren geslingerd. Proficiat!
En bedankt om een extra voorstelling voor ons in te lassen. Het was absoluut de moeite...
Misschien tot een volgende keer?
Een van contentement vervulde docent
Gegroet gelle zijt,
Als normale student zijnde moet ik jullie zeggen ende mededelen dat het voorwaar een schitterende voorstelling van "hoge educatieve" waarde was! Didactisch très bien mijnen besten... Daar doe ik mijn chapeau voor af.
Le gebruik van de accentement was parfait. ik zou nog 1 ding wil zeg : *KLAP KLAP*
een kleine révèrence
Hoi,
Ik he erg genoten van jullie optreden. Grote klass! Mooie kostuums, echte inleving, ...
Alleen spijtig van die verpesters nu ja. Kortom het was een van de beste stukken die ik,in mijn korte leventje , heb gezien. Dikke proficiat!
Hoe gaat het met Marie-Ange haar been en haar vingerken?
En nu ook met Steven zijn vingerken?
Beste STEVEN, Edith, Jeroen en Marie-Ange,
Hierbij verklaar ik naomi leerling van het lemmens heel graag dat jullie voorstelling een groot succes was. Daarom een dikke proficiat, het was enorm goed en ik ben er zeker van dat de rest van het gezelschap dat ook vond. En Steven die spandoek da was niks eh da was graag gedaan ;) Ik hoop dat we nog eens een les van je krijge want dat ware zowat de tofste lessen van heel t jaar. Ik hoop dat we jullie nog veel bezig zullen zien en ook voor de andere 3 topacteurs/actrices proficat jullie waren allemaal een kei! Nog veel succes verder met de voorstellingen en tot gauw !!
-xxx-
Hoi,
wij willen jullie van harte proficiat wensen met jullie geweldige voorstelling te Leuven.
We hebben gelezen dat wij zijn vernoemd op jullie site en dat vinden wij natuurlijk een grote eer. Daarvoor alvast bedankt ! Het doet ons een plezier dat jullie ervan hebben genoten net zohard als wij van jullie hebben genoten.
Veel succes met het been en de gebroken vinger.
Tot de volgende ,
De nieuwe Lemmelingen uit 4Woord
Lisanne & Sarah
( GO STEVEN !!!)
Wel mijn vinger is nog steeds gebuddytaped maar vandaag werd het glas uit mijn voet gehaald,doet deugd dank u dokter Moelants!
nog eens bedankt voor het content publiek te zijn,ik vond jullie super om voor te spelenx
Marie-Ange
Eerst en vooral wouden we jullie feliciteren met de geweldige voorstelling van Spelregels. We hebben ervan genoten. Van decor tot kleding, muziekkeuze, belichting, dialogen en uiting van gevoelens waren allen tot in de puntjes uitgewerkt. De nabespreking die volgde op de voorstelling was een unieke ervaring. Vaak krijg je de acteurs niet te zien in hun ware doen&denken. Misschien moeilijk waar te maken, maar we denken ergens wel dat andere toeschouwers het mss ook leuk zouden vinden. Op geen enkele voorstelling krijg je de kans achteraf nog vragen te stellen en dit werd ons hier wel gegund. Dus mss is het mogeijk dit ook toe te passen bij de voorstellingen die aan de zogenaamde 'kankergroepen' worden gegeven. Nog even de geweldige acteertalenten in de schijnwerper brengen; de bezeerde vinger van Allard die op een geweldige manier werd verdoezeld in het stuk (improviseren=leren), ook de Dood met een zeer intrigerende rol, die iedereen wel ergens heeft geraakt. Haar gedaanteverandering en interactie met het publiek benadrukte als het ware haar innerlijke schoonheid. Niet te vergeten een proficiat aan Marjorie (Van Gekneusde Knie) die ondanks enkele fysieke beperkingen een geweldige prestatie leverde. Want het is namelijk een zeer energetische voorstelling waar lichaamstaal zeker 50% van het stuk waarmaakt, dus nogmaals 'chapeau'. En 'last but not least' Thomas Van Multi-rollen-vervuller, ook hij was een must in het stuk, eveneens dankzij een geweldige acteerprestatie en de nodige gelaatsuitdrukkingen die personages als het ware karakter gaven...
In 1 woord: gewoon fabuleus!
Een reactie posten